Zeynep Leyla bir küçücük masalcı. Yaşı küçük ama hayalleri büsbüyük...Öylesine büyük ki, masalı pişiriyor, yıldızlara 'dilekler yerine gelsin' buyuruyor. Amcası ağaçları mayalıyor, insanlar hep mutlu oluyor. Elele ülkesini bile kurmuş, masalcı kız. Oyun salonunu fikir odası yapmış. Yapmış da, karanlık mağaraların zombili lordunu yaratmış. Onun çiçekleri su, toprak, yaprak yanında rüzgarı duyabiliyor...Paylaşımı bilen bir güzel kız bu küçük masalcı, öylesine ki, gökten elmaları üç üç değil, dünyadakiler sayısınca düşürüyor. Türkçe ödevinden çıkıyor yola, açılıyor masal ummanına.
Yaratıcılığın çok hayal, çok okumak ve çok oynamak demek olduğunu biliyor. Suluboya, tebeşir kalemler sandalının kürekleri, onlarla açıyor denizi ve sözle... Kalbur samanlıkta kaybolsa da, Zeynep Leyla göl dibinin tılsımlı çiçeği Ay Torbasını bulmuş, getirip masalının ortasına kondurmuş. Hayal edip, okuyan, oynayıp çizen, tılsım yapmayı bilen Zeynep Leyla, görün bakın, daha ne masallar söyleyip yazacak, kendi masalını çizip boyayıp bizi mutlu kendini masalcı eyleyecek... Masalistana hoş geldin küçük kız...
Ayşe KİLİMCİ
Canımm ben teşekkür ederim desteğin için :) Sevgili Masal'a okuyacağın ilk masal olması da çok anlamlı olmuş. Kitaplarla dolu bir hayat diliyorum sana ve Masal'a.
YanıtlaSilCanım asıl postta da yazdığım için ben teşekkür ederim:)Sen hediyeye anlam katmışsın o yüzden daha da çok sevdim:)
Sil